Stomia

Jest to chirurgicznie wykonane połączenie światła jelita z powierzchnią ciała.

Wykonywana jest w następstwie przebycia bardzo poważnych chorób, takich jak: rak jelita grubego, wrzodziejące zapalenie jelit, choroba Leśniowskiego-Crohna i in.A więc krotko mówiąc – stomia służy do wydalania kału lub moczu przez otwór na brzuchu. Jeśli zachodzi konieczność usunięcia odbytnicy i odbytu, wówczas wytarza się stomię na stałe. Jeśli odbyt został oszczędzony, wówczas istnieje możliwość przywrócenia naturalnej drogi wypróżniania się przez odbyt i wytwarza się stomię czasową. Po jakimś czasie można połączyć zachowaną część jelita z odbytem i przywrócić ciągłość układu pokarmowego.

Podczas operacji chora część jelita jest usuwana, a ujście jelita jest wyprowadzane na ścianę brzucha. Ze względu na miejsce wyłonienia stomii dzieli się je następująco:

Stomia może być czasowa lub stała.

Typ stomii, stan ogólny, tryb życia oraz stan psychiczny osób ze stomią decydują o tym, jaki sprzęt stomijny jest w danej sytuacji optymalny. Najważniejszym czynnikiem jest poczucie bezpieczeństwa.

Worek stomijny, zbierający treść jelitową musi być wyposażony w odpowiedni przylepiec, który powinien być łagodny dla skóry i dokładnie do niej przywierać, tak by nie dochodziło do przeciekania. Worki powinny być szczelne dla przykrego zapachu.

Stomia odbarczająca, pętlowa, dwulufowa (loop ostomy)

Jest to rodzaj rozwiązania tymczasowego, które polega na tym, że przez nacięcie na brzuchu wyciąga się niewielką pętlę jelita i nacina się, wskutek czego powstają dwa otwory – dwie stomie. Jedna jest zakończeniem początkowej części jelita i służy do wydalania stolca. Druga stanowi ujście tymczasowo nieczynnej, końcowej części jelita i wydala tylko śluz. Tego typu tymczasowe stomie wykonuje się po to, by dać jelitu czas na wygojenie się przed ponownym zespoleniem.

Zbiornik Kocka

Bywa nazywany także zbiornikiem Kocha. Jest to rodzaj stomii, przy której można kontrolować wypróżnianie. Wewnątrz brzucha konstruuje się zbiornik z jelita cienkiego. W zbiorniku tym gromadzi się stolec do momentu, aż zostanie odprowadzony przez cewnik, który wsuwa się do zbiornika przez stomię. Ujście worka zamyka zastawka działająca w jedną stronę, dlatego zawartość worka nie wypływa na zewnątrz samoczynnie. Takie rozwiązanie pozwala uniknąć noszenia worków. Nie jest ono polecane dla osób, które cierpią na chorobę Crohna, ponieważ nawrót choroby może zaatakować zbiornik. Zdarzają się również komplikacje związane z takim zbiornikiem, np. obsunięcie zastawki. Zbiornik Kocka może być dobrym rozwiązaniem dla osób, które mają problemy skórne związane z noszeniem worków. (Nie jest to popularne roziwązanie, a w Polsce chyba w ogóle nie stosowane.)