Biuro prawne

Co ma jakie konsekwencje – mała ściąga z prawa

Tekst pochodzi z z książki: 100% mnie czyli książka o miłości, seksie i zagłuszaczach. Niezbędnik młodego człowieka. – B.Kotoro i W.Sokoluk

Art. 197. (147) § 1. Kto przemocą, groźbą bezprawną lub podstępem doprowadza inną osobę do obcowania płciowego, podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12.

To powinno być jasne, po prostu nie wolno zmuszać do seksu, uprawiać go wbrew woli drugiej osoby!

§ 2. Jeżeli sprawca, w sposób określony w § 1, doprowadza inną osobę do poddania się innej czynności seksualnej albo wykonania takiej czynności, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.

Inna czynność seksualna to pojęcie szerokie, ale zalicza się do nich wszystkie zachowania seksualne, w tym całowanie erotyczne. Każde niemal zachowanie związane z dotykiem drugiej osoby można zobaczyć w erotycznym świetle. Stąd czasem nie wiadomo, czy zarzuty o molestowanie seksualne są fantazją pokrzywdzonego, czy czynem, który miał miejsce. Na ogół są czynem, ale jak to udowodnić?

Wedle polskiego orzecznictwa „Inna czynność seksualna (…) to takie zachowanie, niemieszczące się w pojęciu obcowania płciowego, które związane jest z szeroko rozumianym życiem płciowym człowieka, polegające na kontakcie cielesnym sprawcy z pokrzywdzonym lub przynajmniej na cielesnym i mającym charakter seksualny zaangażowaniu ofiary” (uchwała SN z 19 maja 1999 r., I KZP 17/99, OSNKW 1999, nr 7–8, poz. 37, OSP 1999, z. 12, poz. 224). Bo pamiętajmy, że: „Nie każda ingerencja w narządy płciowe innej osoby, poprzedzona użyciem przemocy, groźby bezprawnej lub podstępu musi pociągać za sobą dla sprawcy takiego zachowania odpowiedzialność karną z art. 197 § 2 k.k. Warunkiem bowiem niezbędnym do wypełnienia znamion tego czynu jest również i to, by zachowanie sprawcy miało «charakter seksualny», to znaczy wiązało się z jakąś formą zaspokojenia lub pobudzenia popędu płciowego”.

§ 3. Jeżeli sprawca dopuszcza się zgwałcenia:
1) wspólnie z inną osobą,
2) wobec małoletniego poniżej lat 15,
3) wobec wstępnego, zstępnego, przysposobionego, przysposabiającego, brata lub siostry, podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3.
§ 4. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1–3 działa ze szczególnym okrucieństwem, podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 5.

To z pewnością też jest jasne 🙂

Art. 198. Kto, wykorzystując bezradność innej osoby lub wynikający z upośledzenia umysłowego lub choroby psychicznej brak zdolności tej osoby do rozpoznania znaczenia czynu lub pokierowania swoim postępowaniem, doprowadza ją do obcowania płciowego lub do poddania się innej czynności seksualnej albo do wykonania takiej czynności, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.

I to też jest jasne 🙂

Art. 199. § 1. Kto, przez nadużycie stosunku zależności lub wykorzystanie krytycznego położenia, doprowadza inną osobę do obcowania płciowego lub do poddania się innej czynności seksualnej albo do wykonania takiej czynności, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
§ 2. Jeżeli czyn określony w § 1 został popełniony na szkodę małoletniego, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
§ 3. Karze określonej w § 2 podlega, kto doprowadza małoletniego do obcowania płciowego lub poddania się innej czynności seksualnej albo do wykonania takiej czynności, nadużywając zaufania lub udzielając mu korzyści majątkowej lub osobistej, albo jej obietnicy.

„Stosunek zależności” to taka relacja, w której jeden człowiek zależy od drugiego, albo coś ważnego od tej drugiej osoby zależy i boi się to stracić, przeciwstawiając się, na przykład pracę, zasoby finansowe, mieszkanie itd. Zależność może być różna: to, co jednym wydaje się nie dość ważnym powodem, by przedkładać go nad godność i poczucie krzywdy, innym utrata tego (uczuć, przywilejów, dóbr materialnych) może się wydawać nie do wyobrażenia.

Art. 200. § 1. Kto obcuje płciowo z małoletnim poniżej lat 15 lub dopuszcza się wobec takiej osoby innej czynności seksualnej lub doprowadza ją do poddania się takim czynnościom albo do ich wykonania, podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12.

§ 2. Tej samej karze podlega, kto w celu zaspokojenia seksualnego prezentuje małoletniemu poniżej lat 15 wykonanie czynności seksualnej.

Są jeszcze inne „warianty”:

Art. 200a. § 1. Kto w celu popełnienia przestępstwa określonego w art. 197 § 3 pkt 2 lub art. 200, jak również produkowania lub utrwalania treści pornograficznych, za pośrednictwem systemu teleinformatycznego lub sieci telekomunikacyjnej nawiązuje kontakt z małoletnim poniżej lat 15, zmierzając, za pomocą wprowadzenia go w błąd, wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania sytuacji albo przy użyciu groźby bezprawnej, do spotkania z nim, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

§ 2. Kto za pośrednictwem systemu teleinformatycznego lub sieci telekomunikacyjnej małoletniemu poniżej lat 15 składa propozycję obcowania płciowego, poddania się lub wykonania innej czynności seksualnej lub udziału w produkowaniu lub utrwalaniu treści pornograficznych, i zmierza do jej realizacji, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

Art. 200b. Kto publicznie propaguje lub pochwala zachowania o charakterze pedofilskim, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

Art. 201. Kto dopuszcza się obcowania płciowego w stosunku do wstępnego, zstępnego, przysposobionego, przysposabiającego, brata lub siostry, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

„Wstępny” to przodek w linii prostej, taki jak rodzic, dziadek, pradziadek; „zstępny” to potomek w linii prostej – syn lub córka, wnuki, prawnuki; „przysposobiony” to inaczej adoptowany, bez względu na rodzaj adopcji; „przysposabiający” to ten, który adoptował, czyli obecny rodzic.

Z tego wynika, że seks i małżeństwa między kuzynami są możliwe z punktu widzenia prawa, ale czy bezpieczne z punktu widzenia genetyki? Prawdopodobieństwo, że w potomstwie tych osób ujawnią się geny recesywne (zazwyczaj ukryte pod dominującymi), które odpowiedzialne są za wiele genetycznych chorób, jest nadal dużo większe niż w przypadku osób niespokrewnionych.

Art. 202. § 1. Kto publicznie prezentuje treści pornograficzne w taki sposób, że może to narzucić ich odbiór osobie, która tego sobie nie życzy, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

Dlatego czasopisma pornograficzne w kioskach są układane w miejscach niewidocznych.

§ 2. Kto małoletniemu poniżej lat 15 prezentuje treści pornograficzne lub udostępnia mu przedmioty mające taki charakter albo rozpowszechnia treści pornograficzne w sposób umożliwiający takiemu małoletniemu zapoznanie się z nimi, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

Uważajcie na młodszych kolegów, bo może się to dla was źle skończyć!

§ 3. (154) Kto w celu rozpowszechniania produkuje, utrwala lub sprowadza, przechowuje lub posiada albo rozpowszechnia lub publicznie prezentuje treści pornograficzne z udziałem małoletniego albo treści pornograficzne związane z prezentowaniem przemocy lub posługiwaniem się zwierzęciem, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.

§ 4. (155) Kto utrwala treści pornograficzne z udziałem małoletniego poniżej lat 15, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.

§ 4a. (156) Kto sprowadza, przechowuje lub posiada treści pornograficzne z udziałem małoletniego poniżej lat 15, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

§ 4b. (157) Kto produkuje, rozpowszechnia, prezentuje, przechowuje lub posiada treści pornograficzne przedstawiające wytworzony albo przetworzony wizerunek małoletniego uczestniczącego w czynności seksualnej podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

§ 5. (158) Sąd może orzec przepadek narzędzi lub innych przedmiotów, które służyły lub były przeznaczone do popełnienia przestępstw określonych w § 1–4b, chociażby nie stanowiły własności sprawcy.

To z pewnością też jest już jasne:)

Art. 203. Kto, przemocą, groźbą bezprawną, podstępem lub wykorzystując stosunek zależności lub krytyczne położenie, doprowadza inną osobę do uprawiania prostytucji, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.

„Stosunek zależności” i „krytyczne położenie” powinno też być już zrozumiałe.

Art. 204. § 1. Kto, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, nakłania inną osobę do uprawiania prostytucji lub jej to ułatwia, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
§ 2. Karze określonej w § 1 podlega, kto czerpie korzyści majątkowe z uprawiania prostytucji przez inną osobę.

Czyli stręczyciele – alfonsi i naganiacze są przestępcami. Są nimi także ci, którzy ogłaszają w gazetach, że szukają pań do agencji towarzyskiej.

§ 3. Jeżeli osoba określona w § 1 lub 2 jest małoletnim, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.

Art. 205. Ściganie przestępstw określonych w Art. 197 lub 199, jak również w Art. 198, jeżeli określony w tym przepisie stan ofiary nie jest wynikiem trwałych zaburzeń psychicznych, następuje na wniosek pokrzywdzonego.

Z tego wynika, że o tym, iż została doprowadzona do obcowania płciowego: przemocą, groźbą, podstępem, przez nadużycie stosunku zależności, wykorzystanie krytycznego położenia może zgłosić organom ścigania tylko ta osoba, której się to przydarzyło. Tak samo, gdy była bezradna, ale nie jest trwale upośledzona umysłowo lub chora psychicznie.

Ten zapis stwarza duże pole do nadużyć seksualnych, bo jest wiele osób, mimo że są dorosłe i byłyby w stanie rozpoznać czyn, którego ktoś się wobec nich dopuszcza, na tyle zaburzonych psychicznie, zależnych lub zastraszonych, a nawet tylko mocno zawstydzonych, że nigdy nie zdecydują się oskarżyć swojego gnębiciela. Zapis ten jednak chroni przed bezpodstawnymi oskarżeniami, na przykład z powodu odwetu na kimś.

Całowałeś dziewczynę? A wylegitymowałeś ją wcześniej? Sprawdziłeś datę jej urodzenia? No to uważaj! Za całowanie, nie mówiąc o „poważniejszych” sprawach intymnych, z osobą, która nie ukończyła 15 lat, można iść do więzienia! – choć ci na to pozwala, a nawet jest chętna i zakochana. I żadne tłumaczenie, że się nie wiedziało, ile ma lat i że wyglądała dorośle i prowokująco się zachowywała, nie pomogą. Przypominamy także, że w naszym kraju jest się sądzonym jak osoba dorosła od dnia ukończenia 17 lat.

Oto dowód.

W rozdziale XXV Kodeksu karnego zatytułowanym: „Przestępstwa przeciwko wolności seksualnej i obyczajności” czytamy:

Art. 200. (150) § 1. Kto obcuje płciowo z małoletnim poniżej lat 15 lub dopuszcza się wobec takiej osoby innej czynności seksualnej lub doprowadza ją do poddania się takim czynnościom albo do ich wykonania, podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12.

§ 2. Tej samej karze podlega, kto w celu zaspokojenia seksualnego prezentuje małoletniemu poniżej lat 15 wykonanie czynności seksualnej.

Całowanie jest czynnością niebezpieczną. Można za nie odpowiadać przed sądem i zostać surowo ukaranym. Co stoi na przeszkodzie, aby zakochany 18-latek nie mógł całować się z zakochaną w nim dziewczyną, która ma 14 lat i 9 miesięcy?. Czy zgoda dziewczyny, a nawet jej inicjatywa nie ma żadnego znaczenia?

Pamiętajcie, że zgoda osoby, która nie ukończyła 15 roku życia, na obcowanie płciowe lub poddanie się czy też wykonywanie innej czynności seksualnej jest w tym przypadku bez znaczenia. Sprawca takich czynów zawsze popełnia przestępstwo.

A jak rozumieć pojęcie „inne czynności seksualne”. To takie zachowanie, które nie mieści się w pojęciu obcowania płciowego, a które związane jest z szeroko rozumianym życiem płciowym człowieka. Może polegać nie tylko na fizycznym, ale i na intelektualnym zaangażowaniu ofiary w czynność o charakterze seksualnym. Orzecznictwo mówi, że to także sytuacje, w których sprawca, zmierzając do pobudzenia lub zaspokojenia swojego popędu płciowego, dotyka narządów płciowych ofiary, choćby poprzez bieliznę lub odzież, albo podejmuje inne czynności w zetknięciu z ciałem ofiary, na przykład poprzez pieszczoty i pocałunki.

Wiek przyzwolenia na czynności seksualne – określenie zwykle niepojawiające się w aktach prawnych – to ustalony prawnie minimalny wiek (dolna granica), od którego osoba jest uznana za zdolną do wyrażenia ważnej prawnie zgody na czynności seksualne z inną osobą.

Wiek niższy niż wiek przyzwolenia zwany jest wiekiem ochronnym lub wiekiem bezwzględnej ochrony. Czynność seksualna z osobą w wieku ochronnym jest czynem zabronionym i osoba dopuszczająca się takiej czynności lub doprowadzająca do niej podlega odpowiedzialności karnej.

Ustalenie wieku ochronnego służy ochronie tak zwanej wolności seksualnej, czyli swobody dyspozycji płciowej (tj. swobody od wszelkich form przymuszenia seksualnego). Przyjęto tu domniemanie, że osoba małoletnia w tym wieku „nie jest w stanie podjąć ważnej prawnie decyzji w przedmiocie przyzwolenia na podjęcie z nią określonych czynności seksualnych, nie rozpoznaje bowiem należycie wszelkich jej realiów i implikacji. Każdy, kto podejmuje te czynności z taką osobą, narusza tym samym jej wolność seksualną nie dlatego, że narusza jej wolę w tym względzie (małoletni może bowiem na czynności takie zezwalać, a nawet je inspirować), lecz dlatego, że ofiara takiego czynu nie jest w stanie wyrazić prawnie relewantnej decyzji”.

W Polsce obcowanie płciowe i inne czynności seksualne z osobą poniżej 15 roku życia stanowią przestępstwo. Na zasadach określonych w Kodeksie karnym odpowiadają osoby, które popełniły czyn zabroniony po ukończeniu 17 lat. Najczęściej ten wiek w różnych krajach oscyluje w granicach 13–18 lat.